Dag 5 -> 14 mei 2013

De dag begon goed, we waren vroeg wakker en hadden het koud.

Het had erg getocht in de camper, we voelden de wind gewoon om ons hoofd waaien. Bleek later dat het raam half open stond, of half dicht was. Dat mag je zelf invullen. Omdat we zo vroeg waren hebben we op ons gemak gekeken hoe de route zou lopen. Ik had intussen de verwachte stopplaatsen al op het blog ingevuld.

We hadden oorspronkelijk gepland om vanuit Cranbrook naar Golden te rijden. Een afstand van ongeveer 250 km. Maar omdat we ook wel door een nationaal park wilden, omdat je daar over het algemeen meer kans hebt op een ontmoeting met dieren in het wild. Dit betekent echter wel dat er een omweg gemaakt moet worden. Er zijn nu eenmaal maar een paar passen die door de bergen gaan en dan moet je zo'n weg uitrijden tot de gelegenheid zich voordoet om je reis op een andere weg die naar je einddoel leidt te volgen. In dit geval was dat een extra van ca 150 km.

We moesten dus ineens wel haast maken, zodat we rond de klok van negen konden vertrekken. Voor de werkzaamheden voor het vertrek heb ik een checklist uit een of ander boek overgenomen, omdat je het niet kan hebben dat je bijvoorbeeld de stroomkabel of waterslang vergeet. Samen hebben we dus de checklist afgelopen.

Toen op weg gegaan, het was wel droog, maar bewolkt. Later brak de bewolking en werd het het prachtig weer. Uiteindelijk kwamen we via de 93 bij Radium Hotsprings, de ingang van het Kootenay National Park, daar vervolgden we onze weg over de 93. We namen daar de Sinclair pass (1486 m) en via Vermilion Crossing naar de Vermilion Pass (1640 m)

 Ergens halverwege zagen we opeens langs de weg een Deer lopen, die wilde oversteken maar schrok gelukkig van ons en rende terug het bos in helaas voor we een foto konden maken, wel zagen we wat verderop een camper langs de weg staan, en toen wisten we het, we zouden onze eerste BEER van de vakantie gaan zien. En ja hoor daar zat hij of zij lekker langs de weg te eten en schonk geen aandacht aan de omgeving, zodat zelfs een wagenlading Japanners uit de auto kon springen zonder nadelige gevolgen voor hen. Rare jongens die Japanners.

Boven de bergen hing veel bewolking en mist, maar daar hadden we gelukkig geen last van, maar het weer begon wel te veranderen, geregeld regenbuien, ook hagel zat erbij. En dan echte buien hè, niet een beetje regen, maar bakken tegelijk. 

Na de Vermillion pass reden we het park uit en via de Bow Valley Parkway naar Lake Louise, omdat het zo hard regende hebben we dat maar gelaten voor wat het was.

Vervolgens via de 1 richting Golden. Ondertussen ook nog even de Kicking Horse Pass (1643 m) over en bij Fields een korte stop waar ik mijn ogen een halfuurtje heb gesloten. Hier werd ik wakker van de hagel die een roffel sloeg op het dak van de camper. Snel weer achter het stuur gegaan voor de laatste 70 km. Dit was voornamelijk dalen verschillende hellingen van 7 en 8 procent genomen en zo kwamen we in Golden waar we zonder problemen zowaar in een keer de camping vonden. Dat was rond een uur vijf. We kunnen terug zien op een schitterende dag waarop we veel hebben kunnen genieten van de moie natuur en de grootsheid van Gods schepping. Onderweg hebben we ook nog hele grote stukken dood en dor bod gezien, waarschijnlijk hebben hier een paar jaar terug ernstige bosbranden gewoed. Maar ook hier zie je het nieuwe leven weer ontspruiten.

Op het moment dat ik dit schrijf rijdt er achter me de zesde trein van 1500 m, twee locomotieven voor en een er achter om te duwen. En ongeveer net zover bij ons vandaan als de trein bij Derk zijn vorige huis. Dat is een kleine misrekening geweest bij het plannen door mij van deze camping. Hopenlijk kunnen we hier vannacht gewoon doorheen slapen.

Voor morgen staat de rit naar Salmon Arm op het programma, daar heb ik een camping in het bos op het oog.